Portugaleteko barrarekin arazoak izaten jarraitzen dute; izan ere, nabigazioa oso garestia zen, ibilgu gutxiko ubideak baitzeuden, eta itsasontziak lokazteko arrisku handia zegoen.
Horrela, itsasadarrak nabigaziorako eskaintzen zituen baldintzak ezin esan daiteke onargarriak zirenik ere. Itsasgora bizietan lau metro baino gehiago sartzen ziren ontziek ezin zuten barra gurutzatu; une horretan, sakonera handienera iristen ziren, eta, denboraleek barrari eragiten ziotenean, ezinezkoa zen itsasadarrean sartzea. Itsasontziak Santurtzin babestu behar ziren, baldintzek sarrera bideragarri egiten zuten arte.
Beste batzuetan, neguan, gerta zitekeen barra hain egoera txarrean egotea, non itsasontziek aste osoak eman beharko baitzituzten itsasadarrean, irten ezinik.
Kronologia-koadroa:
-
1712 – Barra eta kanala hondatu ziren. Hainbeste lan egin arren, barra eta kanala gero eta arriskutsuagoak ziren. Hondarrak etengabe ari ziren hazten. Barra itsutu eta ibaia lehortuko ote zen beldurra zegoen. Portugalete eta Bilbo ez ezik, Jaurerri osoa ere amesgaiztoan zegoen, Europara irteteko atea itxiko zitzaielako.
-
1753 – José Justo de Salcedo itsasontziko azken militar handia jaio zen.
-
1758 – Francisco Xabier Castaños Portugaleteko lehen markesa jaio zen.
-
1776 – Jose Gabriel de Lasurtegi jaio zen. Agustinetako misiolaria.
-
1790 – San Roke hiribilduaren zaindari izendatu zuten uztailaren 30ean, Portugaleteko herriaren ordezkaritzak San Roke hiribilduaren zaindari izendatzeko erabakia hartu zuen, hark adierazitako onura eta mirariengatik.
